غریبانه

تقریبا یک ماه قبل با همسرجان به سمت شمال که بیشتر قصد خرید داشتیم رفتیم البته مدتیه که من کارم زیاد شده و نمیتونم اینجا زیاد بیام همسرجان هم عین پادشاهان به من یادآوری کرد که توی وب خیلی وقته ننوشتیم انگاری که عادت کردن من فقط بنویسم

غریبانه...

  همسرجانم   خیلی زیبا نوشتی خیلی

خاطرات قشنگی با هم داریم

از خدا برامون صبر میخوام و حمایت

غریبانه...

خدایا شکرت که این سفر را برای ما ارزانی داشتی، سفر زیارتی که هم خیلی وقت بود دلم میخواست هم اینکه با همسرجان بودم.

غریبانه...

پیمونه ی چشمم از گریه لبریزه اما نمیریزه رو گونه هام میخوام ندونی بیوفا   دوستت     دارم   بعد خدا پیمونه ی چشمم از گریه لبریزه اما نمیریزه رو گونه هام میخوام ندونی بیوفا دوستت دارم بعد خدا با آنکه می غریبانه...

روزها و سالها گذشتند و میگذرند عجیبه که همه چی تغییر کرد و گذشته ها گذشت اما یه چیزی هرگز تغییر نکرد که و اون آرامشیه که ما دوتا هنوز هم کنار هم داریم. آرامشی که من مدیون تو هستم مدیون عشق پاک مون و بدونن غل و غش.

خدا را باز هم شاکرم که تو کنارمی و سلامتی

 

غریبانه...

هفته ی گذشته من و همسرجانم بعد از مدتها به اولین سفر سیاحتی و دانشگاهی مون رفتیم

غریبانه...

این سفر خیلی متفاوت تر از همه ی سفرهای ما بود و بسیار معنوی، عجیب، عالی و عاشقانه

انشالله بازم قسمت بشه بریم

غریبانه...